با مدیتیشن کردن بیشتر آشنا شویم
مدیتیشن یا مراقبه عملی است که در آن فرد از تکنیکی برای تمرکز ذهن خود استفاده می کند
این تمرکز به نحوی ست که فرد روی یک هدف خاص، فکر یا فعالیت دارد و ذهن خود را متمرکز می کند تا به یک وضعیت ذهنی یا عاطفی روشن و پایدار دست یابد.
از مدیتیشن برای اهداف مختلفی مانند کاهش استرس، اضطراب، افسردگی، درد، افزایش آرامش و ادراک استفاده می شود که بطور کلی مدیتیشن تمرکز ذهن در جسم و بدن ماست.
مدیتیشن از زمان باستان تاکنون در بسیاری از آداب و اعتقادات مذهبی، اغلب به عنوان بخشی از مسیر روشنگری و خودشناسی انجام میشد. از قرن نوزدهم، آن را به فرهنگ های دیگر گسترش دادند که معمولاً در زندگی خصوصی و تجاری هم انجام میشد تا بتوانند مسیر بهتری را در زندگی دست یابند.
تمرین مدیتیشن منشأ ماقبل تاریخ دارد و در طول تاریخ به ویژه در زمینه های مذهبی اثراتش دیده می شود.
مستندات و شواهد از هنرهای دیواری شبه قاره هند در حدود 5000 تا 3500 سال پیش از میلاد مسیح نشان می دهد که هندوستان از اولین مدیتیشن کننده ها بوده است.
با رشد بودائیسم ژاپن از قرن هشتم به بعد، شیوه های مدیتیشن در ژاپن به وجود آمد و توسعه های بیشتری را یافت
جدا از کاربرد تاریخی مدیتیشن، اصطلاح مراقبه یا مدیتیشن به عنوان ترجمه ای برای شیوه های معنوی شرقی به کار برده شده است که این کلمه از ریشه سانسکریتایی گرفته شده که این کلمه به معنای تامل و مدیتیشن است.
تعریف مدیتیشن دشوار است زیرا طیف گسترده ای از اعمال متفاوت در سنت های مختلف را در بر می گیرد. در کاربردهای رایج، کلمه “مدیتیشن” و عبارت “تمرین های مدیتیشن” غالباً به طور نامشخص برای تعیین شیوه هایی یافت شده که در بسیاری از فرهنگ ها استفاده می شوند
اما درواقع مدیتیشن یک مهارت است و این مهارت برای دستیابی به تمرکز ذهن است پس با تمرین و رعایت اصول و روش های تمرکز میتوان مدیتیشن خوبی را داشت تا در نهایت تمرکز خوبی شکل گیرد.
بطور کلی مدیتیشن را در دو دسته تمرکز و تفکر تقسیم بندی می کنند؛ در مدیتیشن تمرکزی فرد به حالات بدنی، صدا، تنفس تمرکز دارد و حرکاتی مانند یوگا، تای چی انجام می دهد. در مدیتیشن تفکری فرد توجه خود را به کسب آگاهی از افکار، ادراک واحساست می گذارد و در فضایی آرام برای این هدف مراقبه می کند.
شروع تمرین های مدیتیشن به هیچ وجه سخت نیست، فقط به خواست و اراده ی فرد بستگی دارد تا بتواند برای انجام تمرکز کارهایی مانند سکوت کردن، گوش دادن، ثابت ماندن و کارهای دیگر صبور باشد. فضای انجام مدتیتشن مهم هست اما هرجایی که ذهن، جسم و روج ما احساس راحتی کند، موثرترین وضعیت و مورد قبول است
مدیتیشن با اهداف متفاوتی شروع و اجرا می شود اما قطعا راهی ست برای بازیابی خود و شناخت بیشتر توانایی و استعدادهایمان
